Luisterend met de ogen dicht, zal menig indie-liefhebber zweren dat Yuck een band is uit een universiteitsstad ergens in de Verenigde Staten. Zelfs als de ogen worden geopend, lijkt er geen twijfel mogelijk. Het kinderlijke artwork en het logo van het zeer Amerikaanse Fat Possum Records (Solomon Burke, R.L. Burnside, The Black Keys) onderschrijven deze veronderstelling. Niets is wat het lijkt bij het bandje Yuck, waarvan de wortels maar voor een klein deel in het land der onbegrensde mogelijkheden liggen. Buiten een drummer uit New Jersey, een bassist uit Japan zijn alle leden van Londense komaf. Pavement, Sparklehorse en The Red House Painters behoren tot de belangrijkste inspiratiebronnen van dit kwintet, zoals duidelijk valt te horen. Het is alsof de tijd waarin de tieners en twintigers van Yuck werden geboren en onuitwisbare indruk heeft achtergelaten. Als baby’s moeten de liedjesschrijvers Daniel Blumberg en Max Bloom goed hebben opgelet, want hun met fuzzy gitaren bedekte nummers hadden in het begin van de jaren negentig niet misstaan. En ook anno 2011 is Yuck een veelbelovend bandje, of de luisteraar de ogen nu open of dicht houdt. (JE)