De Britse indiepopband Veronica Falls debuteerde in 2011 met een naamloos album en speelde een jaar later op Lowlands. Ook daar viel de uit twee mannen en twee vrouwen bestaande groep op met naar shoegaze lonkende popsongs en grillige vocale harmonieën waar alle bandleden aan bijdragen. Op deze opvolger hebben zij dat geluid alleen maar uitgediept met nog meer aandacht voor de vocalen. De stemmen lopen op een barokke manier door elkaar om weer samen te komen in somber jubelende refreinen. Het doet in de verte denken aan The Mamas & The Papas. Het is jammer dat dit weinig substantiële ondersteuning krijgt van de muziek. Deze jengelt eigenlijk maar voort, met veel strummende elektrische gitaren waarbij af en toe een fuzzpedaal wordt aangetrapt, en futloze ritmes. Met name ook door een vlakke productie trekt Waiting For Something To Happen in zijn geheel voorbij als een mistbank. De titel getuigt daarbij van iets te veel zelfkennis. (MR)