De muziek van Gogol Bordello heeft voor Oost-Europese artiesten een hoop deuren geopend. De ietwat traditonelere vormen van deze muziek, zoals gespeeld door Branko Galoic & Skakavac Orkestar, hebben een nieuw publiek gekregen en dat is volledig terecht. De muziek smeekt om dans en drank en ook al zijn de teksten voor de meesten onverstaanbaar is het een stijl die velen zal aanspreken. Branko Galoic kwam rond de millenniumwisseling zijn heil zoeken in Amsterdam. Hier ging hij samenwerken met muzikanten uit o.a. Servië, Tsjechië, Bulgarije, Turkije en Nederland. Het resultaat was het Skakavac Orkestar dat in 2009 haar eerste album uitbracht. Anno 2011 is het tijd voor het derde album waar Galoic en de muzikanten nog meer uit zichzelf weten te halen. Galoic’ songwriting, de koperarrangementen, alles past in elkaar. De muzikale invloeden uit de Balkan voeren de boventoon, maar Galoic neemt ook een hoop westerse invloeden mee in zijn songs zoals in Till I’m 82 en The Smudge. Fijne plaat van muzikanten die weten waar ze mee bezig zijn. (SI)