Cass McCombs Wit's end
Album
Het voornaamste wapenfeit van Cass McCombs was jarenlang de bewering van wijlen radiomaker John Peel dat de Amerikaan een briljant liedschrijver is. Verder was de aandacht voor zijn werk vrijwel nihil. Wit’s End is zijn vijfde cd en werd meteen na uitkomst bestempeld als een meesterwerk. Het is niet de eerste keer dat een collectief genegeerde singer/songwriter opeens door een grote groep recensenten aan weerszijde van de Atlantische Oceaan in de armen wordt gesloten. John Grant overkwam het in 2010, na jaren van ploeteren in de band The Czars. Wit’s End zal misschien niet uitgroeien tot een dergelijk (verkoop)succes, maar heeft alles in zich om dit wel te bereiken. McCombs kan schrijven als Dylan en Cohen en spelen als Nick Drake en George Harrison. Maar eigenlijk is het vergelijken met andere artiesten onmogelijk. Elk nummer op Wit’s End doet denken aan verschillende grootheden en onderstreept hiermee nog het meest de eigenzinnigheid en klasse van McCombs zelf. John Peel had gelijk en niet zo’n beetje ook. (JE)
Meer informatie
Je leent dit album bij Muziekweb.
Tracks
- County line
5:37
- The lonely doll
5:37
- Buried alive
5:37
- Saturday song
5:12
- Memory's stain
7:23
- Hermit's cave
4:19
- Pleasant shadow song
4:11
- A knock upon the door
9:23