Waar bij een titel als Renaissance sprake zou moeten zijn van een vernieuwing of op z’n minst een verandering, valt er bij bassist Marcus Miller niets nieuws onder de zon te bekennen. Nog steeds levert een van de strakste bassisten ter wereld gedreven jazzfunk waarbij zijn instrument zowel op ritmisch als lyrisch vlak de hoofdrol speelt. De opener Detroit fungeert als vanouds als een vehikel voor Miller’s dominante plukwerk. De stukken daarna zijn gereserveerd voor meer melodie, waarna de funk wederkeert in een broeierige versie van War’s Slippin’ Into Darkness. Andere covers komen van Weldon Irvine (Mr. Clean) en Janelle Monae (Tightrope) wiens heldere stem hier wordt vervangen door de doorleefde, krasserige stem van Dr. John. Meer vocalen zijn te horen op het Braziliaanse Setembro met rollen voor Gretchen Parlato en Ruben Blades. Zoals gebruikelijk omringt Miller zich ook nu weer met opvallende blazers. Saxofonist Alex en trompettist Sean Jones stelen vele malen de show op Renaissance. Vooral in het aan het grensverleggende jazzfunk label CTI opgedragen CEE-TEE-EYE. (AD)