Carlos Santana is vooral bekend als de vertolker van latinrock-stampers als Jingo en Oye Como Va. De gitaarbeul heeft echter ook een meer introverte kant getuige zijn interesse voor Oosterse spiritualiteit. Beide aspecten van zijn karakter lijken samen te komen op Shape Shifter. In de rustige nummers leeft Santana zijn voorliefde voor jazz uit. Soms, zoals in Angelica Faith, schuurt hij dicht langs behaagzieke smooth jazz. De rocksongs pakken beter uit. Ook hier uiteraard het uit duizenden herkenbare gitaargeluid van Carlos, maar dan in de vorm van bijtende gitaarsolo’s. Het album is volledig instrumentaal en halverwege het album begin je toch wel te verlangen naar een geïnspireerde zanger(es). Geen rappers dus op deze plaat en ook uitstapjes naar salsa of samba zijn beperkt tot het minimum. Liefhebbers van Santana’s hoogst succesvolle Supernatural dienen dit album daarom met enige voorzichtigheid te benaderen. (PdK)