Hoewel de titel anders doet vermoeden is dit de rustigste R.E.M.-cd tot nu toe. Het bekende geluid (jengelende gitaren, koortjes, vrolijk klinkende, uptempo popsongs) heeft plaats gemaakt voor een veel ingetogener benadering, vergelijkbaar met songs als Low van de cd Out Of Time en Nightswimming van Automatic For The People . De belangrijkste reden voor deze gewijzigde aanpak is het vertrek van drummer Bill Berry, wiens afwezigheid is opgevangen door het gebruik van drumcomputers en enkele gastdrummers. Slechts in een aantal gevallen (Lotus, Walk Unafraid en de single Daysleeper) is het oude R.E.M. te herkennen. De rest van de op het eerste gehoor vrij sombere plaat moet het hebben van de fraaie melodieën en de onderhuidse spanning in songs als Suspicion, Diminished en de Beach Boys -achtige nummers At My Most Beautiful en Parakeet. (WvdZ)