Het begint zo langzamerhand een beproeft concept te worden: bekende singer/songwriters die op hun oude dag hele albums vol zingen over De Dood. Kris Kristofferson loopt al tegen de tachtig, dus het leidmotief van zijn toepasselijk genaamde plaat Feeling Mortal zij hem vergeven. Met tekstregels als ‘Here today and gone tomorrow’ treedt de Amerikaanse liedjesschrijver het naderende onheil tegemoet. Maar niet voordat hij nog een paar keer venijnig uit de hoek is gekomen. Waar anderen in de blessuretijd van hun leven er voor kiezen om alles passend af te sluiten, neemt Kristofferson de mensen om hem heen nog een keer de maat op You Don’t Tell Me What To Do. Bij het maken van Feeling Mortal werd de singer/songwriter voor de vierde keer achter elkaar begeleid door de befaamde producer Don Was. Vergelijkingen met de door Rick Rubin geproduceerde American Recordings van Johnny Cash zijn al eerder gemaakt en dringen zich ook nu weer op. Feeling Mortal is een sobere plaat waarmee de oude bard wederom een goede indruk maakt. (JE)