Op zijn dertiende hield Nabil Othmani voor het eerst een gitaar vast. Dat is bijzonder, wanneer je bedenkt dat hij midden in de Sahara opgroeide. Daar is dat instrument een luxeproduct. Nabil had het geluk dat zijn vader Baly muzikant was. Na het vroegtijdige overlijden van zijn vader, in 2005, stapte Nabil in de illustere voetsporen van pa. Dat zijn vaders schoenen niet te groot zijn bewijst hij met dit fraaie album. De Othmani’s zijn Toeareg en een ieder die bekend is met het werk van bijvoorbeeld Tinariwen, herkent dat geluid direct. Het open geluid van Othmani’s elektrische gitaar en de deinende ritmes roepen vergezichten op van de woestijn. Daar hoef je de bijpassende teksten van Othmani in zijn eigen taal (het Tamashek) niet voor te verstaan. Een uitstapje naar reggae (in het lied Africa) pakt ook goed uit. Ayt Ma (‘mijn broers’) is een relaxed en geïnspireerd album, dat liefhebbers van Afrikaanse muziek zeker zal aanspreken. (PdK)