Wie de folk en progressive bluegrass antecedenten van deze mandoline speler precies wil duiden, moet maar kijken bij YouTube (o.a. Backporch stage at Floydfest 2012). Op deze klassieke cd horen we hoe Chris Thile zich op verbazend makkelijke wijze Bachs muziek voor viool solo eigen maakt. Menig violist worstelt in deze muziek met wijd liggende grepen: zoveel moeite voor allerlei harmonieën en texturen die eigenlijk niet goed binnen de mogelijkheden van dit melodieinstrument vallen. Chris Thile tokkelt zich er echter moeiteloos doorheen, luister alleen maar naar de Fuga van de Eerste Sonate, BWV.1001. Op de hals van de mandoline ligt alles kennelijk zo voor het grijpen! Maar misschien is het ook wel Chris Thile's virtuositeit die de indruk wekt dat het allemaal makkelijk te doen is. Helaas zijn er in het vingervlugge Presto wel veel tonen die hinderlijk blijven doorklinken, waardoor de harmonieën ergerlijk door elkaar lopen. Zo is er altijd wat. (HJ)