Zanger/gitarist Dave Grohl vraagt met enige regelmaat om mededogen. Niet alleen in zijn uit frustratie geboren nummers vol met zielenpijn, maar toch vooral omdat hij zijn Nirvana-verleden maar niet kan afschudden. Alles wat hij maakt wordt vergeleken met dat van zijn oude band. Misschien dat hij en zijn maatjes van de Foo Fighters daarom ruimschoots verwijzen naar Nirvana op hun zevende plaat. If you can’t beat them join them, niet waar? Ten eerste is de productie in handen van Butch Vig, de man achter Nirvana’s doorbraakalbum Nevermind. Ten tweede doet bassist Krist Novoselic een nummer mee en is Pat Smear, een tijdje het vierde bandlid van Nirvana, terug op het oude front. Toch is Wasting Light gewoon een Foo Fighters-plaat met een paar juweeltjes en een hoop doorsneerockers. Op geen enkel moment komt het verleden van Grohl echt om de hoek kijken, of het moet de hoekige stijl zijn van Queens Of The Stone Age, die andere grote band waarvan hij ooit deel uitmaakte. Als de Foo Fighters de volgende keer de hulp inroepen van Josh Homme, Chriss Goss en Mark Lanegan moeten we pas echt medelijden gaan hebben. (JE)