Sweelinck gold in zijn tijd als dé grootmeester van de variatiekunst. Wereldvermaard was hij om zijn orgelbespelingen in de functie van Amsterdamse stadsorganist. Maar ook in de privésfeer toonde hij zich een gepassioneerd improvisator. Veelzeggend zijn de herinneringen van vriend en dominee Willem Baudarius aan een muziekavondje bij Sweelinck thuis. ‘Hij begon klavecimbel te spelen en ging daarmee door tot omstreeks middernacht. Hij speelde onder andere het liedje De Lustelijke Mei, dat hij op wel vijfentwintig manieren varieerde, nu eens zus, dan weer zo.’ Helaas hebben deze variaties, zover wij weten, nooit de weg naar het papier gevonden. Wel componeerde Sweelinck vele andere variatiereeksen over wereldlijke liedjes, psalmen, Lutherse koralen en zelfs enkele Gregoriaanse melodieën. Stof genoeg voor blokfluitkwartet Brisk en Camerata Trajectina voor een opwindend doorkijkje in Sweelincks onvolprezen variatiekunst. Niet alleen komen de originele melodieën uitgebreid aan bod, tegelijk worden Sweelincks variatiereeksen in verrassende bezettingen uitgevoerd. En of dat nog niet genoeg is componeerden Klaas de Vries en Daan Manneke twee intrigerende op Sweelinck geïnspireerde werken ter gelegenheid van diens 450-ste geboortedag. Kortom, een prachtig eerbetoon aan Nederlands grootste componist: onze ‘Phoenix der Musijcke’. (JWvR)