Samen met je broers werk je voor Disney en heb je een goed lopende acteer- en muziekcarrière. Je verkoopt miljoenen platen en gaat uit met beroemde vrouwen als Taylor Swift. Wat wil je nog meer? Een soloplaat! Joe Jonas neemt met zijn debuut Fastlife even vrijaf van de Jonas Brothers en volgt hiermee zijn broertje Nick die dit een jaar eerder al deed. Die koos voor een funky en soms zelfs rootsy benadering en schakelde de band in van niemand minder dan Prince. Het pakte niet helemaal overtuigend uit, maar durf kon Nick niet worden ontzegd. Joe is veel minder avontuurlijk en waagt zich nergens aan een spannende muzikale uitspatting. Fastlife zit barstensvol generieke dance en r&b en heeft weinig eigen smoel. Niet dat het beluisteren van deze cd een crime is, verre van. Daarvoor hebben Jonas en zijn liedjesschrijvers te veel hun best gedaan. Wat de deuntjes missen aan originaliteit, maken ze goed aan dansbaarheid en hitpotentie. In die zin verschilt dit album nauwelijks van het werk van de Jonas Brothers. Fastlife lijkt hierdoor meer een uitstapje om het uitstapje. Vervreemding van zijn broers is nergens te bekennen. (JE)