Het eerste soloalbum Insurgentes (2009) van Steven Wilson had nog iets van een vergaarbak van materiaal dat deze Britse workaholic niet in zijn talloze andere bands en projecten kwijt kon. De zanger, gitarist en producer die nog het bekendst is als frontman van Porcupine Tree lijkt daarna veel te hebben opgestoken van zijn remix-klussen van vroege King Crimson-albums, getuige opvolger Grace For Drowning. Op dit album klinkt zijn muziek veel speelser en creatiever en durft hij stijlen met elkaar te mixen zoals King Crimson dat deed op Lizard Òf Islands. De donkere progrock met klassieke invloeden en smaakvol gebruik van elektronica zijn niet nieuw voor Wilson, maar hij geeft het geheel ditmaal een veel lossere en soms bijna jazzy sfeer mee. Een belangrijke rol hierbij speelt rietblazer Theo Travis met zijn prominente saxofoon-, klarinet- en dwarsfluitspel. Wilson componeerde de twaalf nummers op twee cd's tot twee suites waarin iedere noot op zijn plek is en waardoor je de schijfjes het beste in zijn geheel kunt beluisteren. Dan openbaart zich een absoluut hoogtepunt in zijn toch al zo hoogstaande oeuvre. (MR)