Glenn Frey maakte als zanger furore bij The Eagles, maar ook op eigen houtje boekte hij grote successen in de jaren tachtig. Daarna raakte zijn solocarrière in het slop met als dieptepunt zijn geflopte album Strange Weather in 1992. Twintig jaar later durft Frey het toch weer aan en duikt hij zonder zijn Eagles-maatjes de studio in om met dit sfeervolle After Hours op de proppen te komen. Nieuw zijn het werk en het concept zeker niet. Frey borduurt voort op wat Rod Stewart en Michael Buble ook al jaren doen, namelijk oude Amerikaanse swingers en jazzplaten van een nieuw jasje voorzien. Dat After Hours verre van origineel is doet echter niks af aan het feit dat het warme stemgeluid van Frey uitstekend tot zijn recht komt binnen deze genres. Opener For Sentimental Reasons is een song die al door vele artiesten is voorgedragen, maar Frey’s versie is uiterst smaakvol te noemen. Datzelfde geldt voor de rest van de plaat, waarop wordt bevestigd wat voor begenadigd zanger hij is. (BvdV)