Het verhaal rondom het debuut van de Friese band The Serenes is even romantisch als clichématig. Vier jonge jongens rommelen eind jaren tachtig wat aan in bandjes en oefenruimtes als ze opeens een karakteristieke stijl te pakken hebben. The Serenes wordt in rap tempo de lievelingsband van menig recensent en de eerste plaat Barefoot And Pregnant (1990) is zelfs goed voor een Edison. De verkoopcijfers vallen echter tegen en de ruziënde band verdwijnt even snel weer van het toneel als het gekomen was. 23 jaar later is The Serenes in beperkte kringen uitgegroeid tot een cultband en kan een heruitgave van hun debuut niet uitblijven. Gitarist Paul Dokter mag in een lang essay vol met wollige taal zijn herinneringen ophalen en roept vooral bloemige beelden op. Eigenlijk wel treffend, want de plaat bestaat voor een groot deel uit sfeer. Ondanks de dynamische gitaren vallen de meeste nummers als een wollen deken over je heen. De luisterliedjes geven daarom niet meteen al hun schoonheid prijs. Het is in dat opzicht begrijpelijk dat Barefoot And Pregnant pas 23 jaar na dato een klassieker wordt genoemd. (JE)