Holland Baroque Society is een vrijzinnig Nederlands barokgezelschap. De vier vrouwen die de kern vormen zijn niet alleen volledig thuis in de oude muziek maar zoeken ook connecties met de muziek en kunsten van vandaag. Trompettist Eric Vloeimans is een hedendaagse jazzmuzikant die zich door geen enkel hokje laat benauwen. Hij speelde en speelt net zo gemakkelijk met de Nederlandse jazzelite (Ernst Reijseger, Pierre Courbois) als met popmuzikanten (Kyteman) en alles daartussen in. Een samenwerking tussen deze bedrijvige trompettist en het barokgezelschap levert, bijna voorspelbaar, een prachtig album op. Met veel hoorbare liefde tast het koppel elkaar af en brengt het elkaar tot grote hoogten. De barok (van onder andere Susato, Gombert en Tallis) wordt soms bijna uitgekleed totdat er alleen nog maar een contrabas en een ingetogen solerende Vloeimans overblijven. Maar juist in zijn eigen compositie, de sombere treurmars Sans Parure klink Vloeimans weer barokker dan ooit. Hetzelfde geldt voor een arrangement van Blackbird van The Beatles. Eigenlijk doet het er niet toe waar en hoe grenzen en wetten worden beslecht, wat telt is het intense en sfeervolle eindresultaat. (MR)