De Amerikaanse altsaxofonist en componist Kenny Garrett speelde bij Miles Davis in zijn nadagen en ontwikkelde zich daarna tot een veelgevraagde side-man naast onder andere Brad Mehldau en McCoy Tyner. Ondertussen groeide hij ook uit tot begenadigd bandleider die nimmer zijn afkomst uit Detroit verloochende, waar hij onder andere werd onderricht door trompettist Marcus Belgrave van van The Tribe. Op Pushing The World Away gaat het er vooral warmbloedig aan toe. De geoliede, vaak uptempo postbop werd ditmaal vooral geïnjecteerd met latin-invloeden. Pas in de staart wil Garrett wat gas terugnemen, zoals in het soepel door Jean Baylor gescatte Homma Son en de gedragen en met strijkers verrijkte ballad Brother Brown. Maar Pushing The Sky Away is vooral een opgeruimd en swingend album van Garrett en zijn band op hun best. (MR)