Linda Thompson bracht ooit een album uit met de titel Fashionably Late, een knipoog naar het feit dat de zangeres haar fans soms lang laat wachten op een nieuw album. Won’t Be Long Now is het eerste muzikale levensteken in zes jaar tijd. Gelukkig heeft Thompson een trouwe schare fans en zijn haar albums van een hoog niveau, wat de pijn van het wachten verzacht. Net als op eerdere albums wisselt Thompson zelfgeschreven materiaal af met traditionals, die soms amper te onderscheiden zijn. Zo schreef Thompson de zeemansballade Never Put To Sea Boys, dat klinkt als een eeuwenoude shanty. Zoon Teddy Thompson schreef ook een aantal liedjes en staat zijn moeder bij op gitaar. Echte verrassingen ontbreken op Won’t Be Long Now. Maakt niet uit. Linda Thompson doet waar ze goed in is en daar hebben haar fans zo lang op gewacht. (PdK)