We Need Medicine is alweer het derde album van de Schotse XL-rockers, die doorbraken met de megahit Chelsea Dagger (2006). Ze zullen altijd ‘dat bandje van dat ene nummer’ blijven, maar het is niet zo dat de rest van hun materiaal bleek afsteekt bij hun debuutsingle. Op het vorige album bewezen de Fratellis al dat ze het maken van grotesk meeblèrmateriaal aardig onder de knie hebben. We Need Medicine is ook weer een plaat die met gemak beelden oproept van een dampende menigte op een festivalweide of stadion. Het nummer Jeannie Nitro bijvoorbeeld. We beginnen met een basdrum die een vierkwartsmaat aangeeft. En kijk: daar klapt het publiek al mee. Dan een slaggitaar erbij, ook precies in de maat. De meeslepende zang van Jon Lawler werkt melodieus gezien heel slim toe naar het refrein. De zaal staat op springen, maar houdt zich nog even in. En dan, na één minuut, is daar het refrein. De zaal ontploft en zingt uit volle borst mee. Na het refrein is er weer even rust en is het wachten op het volgende hoogtepunt, de gitaarsolo. Zo doen de hooks- en dynamiekverslaafde Fratellis dat en dat moeten ze vooral nog heel lang zo blijven doen. (HF)