De jonge producer Kwes (1987) is een opkomende ster achter de schermen. Een paar stoffige critici en hippe nerds daargelaten zullen niet veel mensen hem kennen, maar een aardige staat van dienst heeft hij wel. Hij heeft verschillende mooie projecten op zijn naam staan, zoals een opera met Damon Albarn, een album met Bobby Womack en veel remixes van bekende Engelse acts. Zijn drukke agenda heeft hem er niet van weerhouden een soloalbum te maken voor Warp Records, waarop hij zijn versie van popmuziek brengt. De doorgaans schuchtere muzikant zingt op vrijwel alle nummers, wat hij naar eigen zeggen nooit had verwacht. Het past ook niet echt bij zijn label, dat vooral bekend staat om abstracte elektronicaplaten. Kwes’ nummers zitten wel verstopt onder een dikke laag synthesizers, maar door de mist is vaak wel een popliedje te ontwaren. Je moet er alleen het volume flink voor opschroeven en misschien een paar keer luisteren. James Blake heeft er een geduchte concurrent bij en Kwes zou zijn populariteit kunnen evenaren. Anders kan hij nog altijd genoeg bereiken als producer. (JE)