Maar liefst dertien jaar liet dit album op zich wachten. Al die tijd bleef Loïs Lane wel optreden, maar er waren ook gezinsuitbreidingen en presenteer- en acteerwerk. Monique en Suzanne Klemann bleven wel liedjes schrijven, maar die belandden op de plank. Een ontmoeting met de Vlaamse producer David Poltrock zorgde voor nieuwe inspiratie, al werd dit album niet in België maar in Berlijn voltooid met de daar wonende producers / liedjesschrijvers Michiel Flamman en Niels Zuiderhoek. Het duo weet de kracht van Loïs Lane te benutten. Allereerst de ‘tweelingstemmen’ van Monique en Suzanne die nog altijd fraai harmoniëren. Loïs Lane klinkt op As One volledig als zichzelf. Net als in de gouden jaren is het LL-geluid een cocktail van soul en pop, aangelengd met snufjes rock en disco. Binnen dat herkenbare geluid is er zeker nog plek voor verrassingen, zoals het Arabische arrangement in het titelnummer of het Beatles-achtige He’s Gone. As One klinkt als liefdewerk en is daarmee een geslaagde terugkeer van Loïs Lane. (PdK)