Ongeveer een jaar voor de release van dit album kwam het nieuws naar buiten dat zanger/gitarist Tim Smith uit Midlake wilde stappen. Groot nieuws voor de fans van de Texaanse band, want Smith was de frontman van de groep die bovendien het leeuwendeel van het materiaal schreef. De overgebleven leden besloten geen vervanger aan te trekken. Gitarist Eric Puldo, die soms als achtergrondzanger fungeerde, promoveerde naar de functie van lead vocalist. Het vertrek van Smith lijkt de groep juiste hernieuwde energie te hebben gegeven. In vergelijking met voorganger The Courage Of Others (2009) klinkt dit album minder folky. Dat komt vooral omdat de vele akoestische gitaarpartijen vervangen zijn door elektrische. De uitgesponnen liedjes en de gerichte inzet van vintage toetseninstrumenten grijpen terug naar de vroege jaren zeventig. Toch is Midlake anders. De groep klinkt gedisciplineerd, een soort nuchtere update van de benevelde muziek van weleer. Midlake blijft daarmee, ook zonder hun vertrokken frontman, een even fascinerende als ongrijpbare groep. (PdK)