De Amerikaanse zanger/rapper Phonte Coleman en Nederlandse producer Nicolay lijken zich totaal niet bezig te houden met wat de fans willen. De sound van hun project The Foreign Exchange is sinds het debuut Connected (2004) onderhevig aan ingrijpende veranderingen. Waren er nog hiphopinvloeden te bespeuren op hun eerste wapenfeit, nu lijk het duo te willen voortborduren op het succes van hun tweede plaat Leave It All Behind (2009) en in het specifiek de track Daykeeper die een Grammy-nominatie kreeg. Ontdaan van alle hiphopsporen bleek de soulvolle, dromerige benadering van Nicolay in combinatie met de zang van Coleman een succesvollere formule te zijn. Op de nieuwe plaat Love In Flying Colors krijgen we hele brede, volle, sferische landschappen voor onze kiezen met invloeden uit house, elektronica en synthesizermuziek uit de jaren tachtig. In vocaal opzicht wordt de liefde op volwassen wijze bezongen, alle clichés daargelaten. Dit product laat blijken dat er nog lang geen sprake is van stilstand. Nic en Phonte zijn vastberaden zich te ontwikkelen als artiesten en wensen waarschijnlijk niet meer gezien te worden als ‘die hiphopartiesten’. Jammer? Wellicht. Maar wel dapper. (GL)