Brendan Benson maakt ieder jaar dezelfde plaat. Melodieus, lichtvoetig, tijdloos. De nummers die op You Were Right staan, hadden ook op Bensons debuut uit 1996 kunnen staan. Je zou met gemak een Best Of kunnen samenstellen om die vervolgens als origineel album te presenteren. Het zou een consistent album opleveren. En een briljant album bovendien, want in de loop der tijd heeft Benson heel wat parels opgenomen. Ook van You Were Right zouden wel wat nummers gehaald kunnen worden, maar het aantal zou toch beperkt zijn. Niet dat You Were Right een slechte plaat is, want in principe maakt Brendan Benson geen slechte platen, maar er staan gewoon niet zoveel liedjes met eeuwigheidswaarde op. En dat terwijl de Raconteur zich voor dit album toch laat bijstaan door Ken Stringfellow en Jon Auer, mannen die The Posies vormden en bij Big Star en REM speelden. De nummers die het wél zouden halen op onze denkbeeldige compilatie: Diamond, I Don’t Wanna See You Anymore, Purely Automatic en Red White And Blues. Dat zijn dan ook meteen nummers van een dusdanig niveau dat de gemiddelde songwriter er spontaan buikpijn van krijgt. (HF)