‘Elk werk op dit album bewoont twee werelden: enerzijds de folklore en anderzijds de opvallende originaliteit van de componist.’ Aldus violiste Jennifer Koh en pianist Shai Wosner. Beide musici duiken dan ook in die schimmige, maar o zo intrigerende wereld op de scheidslijn tussen volksmuziek en kunstmuziek. Janácek hoorde veel parallellen tussen de ritmiek van de Tsjechische taal en volksmuziek. Veel hiervan is terug te horen in zijn instrumentale composities zoals de Vioolsonate. Meer hybride zijn de volksmuzikale wortels van Bartók. In zijn streven naar een ‘broederschap der volken’ bracht hij alle mogelijke muzikale tradities samen, niet alleen die van Oost-Europa, maar ook van Noord-Afrika en Turkije. Bartóks Eerste Vioolsonate kun je beluisteren als een robuuste rondedans gebaseerd op Roemeense en Hongaarse volksmuziek. En Kurtág? In zijn versplinterde oeuvre vol miniatuurtjes vervagen alle grenzen. Elk stukje vormt een wereld op zichzelf. Een première vormen Kurtágs Tre Pezzi voor viool en piano. Dit drieluik wordt omkaderd door onder meer een Roemeense Doina, gelinkt aan Oost-Europese klezmermuziek, een woeste Carenza Jig en het pianostukje Les Adieux (in Janáceks Manier). Kortom, een album met het beste van twee werelden. (JWvR)