De Rotterdammer Mark Lotterman is met Year Without Summer alweer toe aan zijn vierde studioalbum. Zoals de titel doet vermoeden, is het geen plaat voor de depressieve luisteraar die hoopt op betere tijden: Year Without Summer is nog meer dan voorganger Funny een melancholische plaat waarin de hoop op zonneschijn heel ver weg lijkt. Lotterman klinkt op het gros van de tien nummers als Johnny Cash op het moment dat hij zijn einde zag naderen. Dat maakt wel dat vrijwel ieder nummer een gevoelige snaar weet te raken. Lottermans teksten zijn poëtisch en soms zelfs bijzonder cryptisch. Ook zijn ze deels autobiografisch, bijvoorbeeld in de nummers Leaving For School en het neerslachtige Rolling Stones. De climax van zijn neerslachtigheid wordt bereikt in het sublieme The Hell That We Create waarin de pas 29-jarige Lotterman verdrinkt in zelfmedelijden als hij terugblikt op het verleden, toen hij nog durfde te dromen over een mooie toekomst. (BvdV)