Deze Eugene Onegin betreft een live HD transmittion (dat wil zeggen: wereldwijd live uitgezonden) vanuit de Metropolitan Opera. Deborah Warner, het brein achter de productie, typeert de opera als: ‘een compleet beeld van de menselijke conditie, beschouwd vanuit het perspectief van de jeugd en de eerste liefde.’ Warners vroegere producties zorgden soms voor de nodige controverse. Hier echter is ze zeer stijlgetrouw en integer, al werd het verhaal wel verplaatst van Poesjkins tijd naar die van Tsjaikovski. Gergiev is uiteraard de ideale dirigent om de wereld van de Sint-Petersburgse aristocratie tot leven te brengen, zijn carrière is als geen ander verweven met het theater en de opera van deze stad. Van Anna Netrebko – ze is hier glorieus als Tatiana – wordt verteld dat ze als zangstudente de vloeren van het Mariinski Theater boende voordat ze door de directeur (Gergiev dus) werd opgemerkt. Gergievs carrière is uiteraard ook nauw verweven met het regime van Poetin, de twee kennen elkaar al jaren. Met als gevolg dat Gergievs daden en uitspraken op een goudschaaltje gewogen worden nu Poetins binnen- en buitenlandse politiek steeds vaker voor internationale spanningen zorgt. Zo merkte de New Yorkse recensent Alex Ross (bekend van het boek The Rest is Noise) op dat hij zich ongemakkelijk voelde bij Gergievs Sjostakovitsj-interpretaties, vanwege Gergievs ‘pact with authority’. Was Sjostakovitsj immers niet de componist wiens creativiteit ernstig gefnuikt werd door toedoen van een potentaat? (HJ)