Dit album met Beethovens magistrale Vijfde Pianoconcert sluit naadloos aan op Yundi's vorige cd met Beethovens drie bekendste pianosonates. ‘He really does know how to play Beethoven’, schreef The Independent er toen over. En dat dat gaat zeker ook op voor Beethovens Vijfde Pianoconcert (hier bijgestaan door Daniel Gardner en de Berliner Philharmoniker). Deze keizer onder de vroeg-romantische pianoconcerten combineert Yundi met Schumanns driedelige Fantasie in C, op.11. Een gewaagde keuze. Niet alleen vanwege de relatieve onbekendheid van het werk. Ook muzikaal, want als er één componist is bij wie technische beheersing volledig in dienst staat van de muzikale poëzie, dan is het Robert Schumann. ‘Ik wilde een klank creëren door Schumann beschreven als een sluier over de muziek,’ zegt Yundi in het cd-boekje. Helaas maakt hij deze belofte niet helemaal waar. Ondanks al het technisch raffinement wil het maar niet de diepte in. Welk verhaal wil hij nu vertellen? Jammer, want met Yundi's sublieme Chopinvertolkingen (hij won als jongste pianist ooit het Chopin Pianoconcours) weten we dat hij dat wel kan. (JWvR)