Luka Bloom mag dan tegen de zestig lopen, de productiviteit van de Ier blijft hoog. Voor dit album zocht hij naar droevige liedjes, want ‘sad songs make me happy’. Tijdens het verzamelen en schrijven van materiaal kwam het idee op om de nummers spaarzaam te arrangeren en zo puur mogelijk op de plaat te zetten. Luka Bloom trommelde een paar muzikanten uit Dublin op, ze gingen de studio in en kwamen er twee dagen later weer uit, met twaalf opnames op de band; weer een album af. Het resultaat is inderdaad puur en spaarzaam gearrangeerd, maar het is ook wel een beetje saai. Hoe knap ook bewerkt, een nummer als Every Grain Of Sand is van de originele artiest, Bob Dylan, toch echt beter. Dat geldt ook voor And I Love You So van Don McLean (op de hoes onbegrijpelijk genoeg verkeerd gespeld als Don McClean). Head And Heart is een prima plaat voor op de achtergrond, maar een artiest als Luka Bloom verdient eigenlijk meer dan dat. Aan de andere kant: Bloom houdt intens veel van platen maken, dus over niet al te lange tijd zal er gewoon weer een nieuw album zijn. (HF)