Goede Vrijdag 1787. De Kerk van de Rozenkrans in Cádiz (Spanje) is behangen met zwarte doeken. Alleen in het midden in de kapel verlicht een lamp de ruimte. De bisschop leest in het schemerdonker Jezus’ kruiswoorden. Dan doorklieven de eerste akkoorden van Joseph Haydns fonkelnieuwe compositie de geladen stilte: zeven sonates voor orkest, elk gebaseerd op een van de gelezen kruiswoorden. Een artistieke tour de force, vond ook Haydn: ‘Het was niet gemakkelijk om zeven adagio’s te componeren zonder daarmee de luisteraar te vermoeien.’ De ontlading van alle opgebouwde spanning bewaarde Haydn dan ook voor de indrukwekkende schildering van de aardbeving na Jezus’ overlijden. Haydns equivalent van het beroemde Sind Blitze Sind Donner uit Bachs Matthäus-Passion. Het werk sloeg in als een bom. Geen wonder dat Haydn bij zijn Weense uitgever diverse arrangementen afleverde. De hier door Cuarteto Casals fenomenaal gespeelde bewerking van Haydn zelf werd mogelijk nog beroemder dan het origineel. Wie eens wat anders wil dan de vocale passies van Bach heeft hier een volwaardig alternatief. (JWvR)