'Nu hij een stapje terug heeft moeten doen, krijgen de opnamen die het gezelschap destijds in de Rotterdamse Doelen maakte van Mozarts laatste drie symfonieën nu al iets van een muzikaal testament.' Aldus Frits van der Waa, die deze cd release in de Volkskrant met vijf sterren beoordeelde. Die 'hij' die een stapje terug moet doen is Frans Brüggen, de gelauwerde leider van het immer rondreizende Orkest van de Achttiende Eeuw. Ook hier is de Brüggen-aanpak zeer herkenbaar. Hij benadert de muziek eerder vanuit een onderliggende puls dan vanuit dramatische of theatrale contrasten. Vaak lijkt het hierdoor alsof de muziek niet energiek genoeg wordt ingezet, maar dat wordt dan weer ruimschoots gecompenseerd door een prachtige sonore klank. In zijn meest geslaagde uitvoeringen weet Brüggen zo de spanning tot in de finale vast te houden, alsof de voorafgaande delen slechts de opmaat voor de finale waren. Zo klonk het althans vaak in de bekende oude Philips-opnamen met Haydn, Beethoven en Schubert. Mooi is het dan dat veteraan Brüggen deze ietwat voorspelbare aanpak heeft weten te nuanceren in zijn latere live-opnamen, zoals in die van deze uitgave. Spannende momenten worden fraai meegenomen in de stroom van het symfonische discours. Ook de opening van de populaire Symfonie nr.40 – met zijn mengeling van gratie en onrust – wordt hier fraai getroffen. (HJ)