Buiten Haïti is hij onbekend, maar in Haïti’s hoofdstad Port-au-Prince is Franckel Sifranc een levende legende. ‘Als een muzikant uit Port-au-Prince zegt dat hij me niet kent, dan liegt hij’ aldus de zanger in een interview. Na jaren in allerlei verschillende groepen keert Sifranc met Boulpik terug naar zijn wortels: de plattelandsmuziek van oost-Haïti. In dit gebied, dat leeft van de suikerplantages, groeide de zanger op. Rondtrekkende troubadours speelden een akoestische muziek genaamd ‘konpa’ die herinnert aan de muziek van andere Caribische eilanden: de son van Cuba of de plena van Puerto Rico. Opvallend is dat de bezetting van Boulpik bestaat uit twee banjo’s. De banjo is van oorsprong een Afrikaans instrument, dus in dat opzicht is het ook weer niet zo vreemd. De manier waarop de Haïtianen de banjo bespelen doet denken aan de Congolese kolos Franco en de geraffineerde manier waarop hij kronkelende gitaarlijnen door elkaar wist te vlechten. Doordat het album zonder opsmuk is opgenomen, klinkt Boulpik als een relict uit het verleden, als een groep die de betere tijden van Haïti doet herleven. (PdK)