Na jarenlang sappelen als soulzanger besloot Lee Fields er de brui aan te geven. In de jaren tachtig zaten maar weinig mensen op een ouderwetse soulman te wachten en hij moest ook zijn gezin onderhouden. Fields werd pandjesbaas. Dat verdiende goed, maar zijn hart lag er niet: ‘Je moet soms midden in de nacht reparaties uitvoeren en de huisbaas is sowieso altijd de boeman’. Het muzikantenbloed begon weer te kriebelen en het wonder geschiedde: als zestiger vond Fields eindelijk een publiek dat viel voor zijn ambachtelijk soulmuziek. Naar eigen zeggen heeft hij nu, op 64-jarige leeftijd, zijn definitieve stem gevonden. Geen imitaties meer van James Brown of Otis Redding, dit is Lee. Producer Leon Michaels, bandleider van The Expressions, heeft dit album een lekkere diepe soulsound meegegeven. Fields’ moeder leende haar naam aan dit album en ze mag trots zijn op haar zoon, want dit ouderwetse soulalbum luistert heerlijk weg. (PdK)