Frou Frou Rokko, het tweede album van het Duitse Woima Collective, gaat letterlijk verder waar hun debuut Tezeta stopte. Om goed in de stemming te komen maakte bandleider Johannes Schleiermacher een drie maanden durende reis door Afrika. In Marokko, Mali en Senegal ontdekte hij veel voor hem nieuwe ritmes die hij dankbaar gebruikte voor het Woima geluid. Als muzikant met een enorm brede belangstelling voor Afrikaanse muziek werd hij overal met open armen ontvangen, hetgeen resulteerde in lange sessies waarin ritmes van beide continenten werd uitgewisseld. Het spreekt voor zich dat Schleiermacher terug kwam met een zee aan inspiratie die te horen is op Frou Frou Rokko. Vreemd genoeg heeft deze cd heel veel weg van Ethiopische muziek, al hoewel hij dat land niet heeft bezocht. Veel bezwerende ritmes, uiteraard ondersteund door aanstekelijke grooves, want de dansbaarheid wordt in Afrika zelden uit het oog verloren. (AD)