Fink, de band van de Engelse singer/songwriter Fin Greenall, doet het goed in Nederland. Zo stonden ze in 2012 samen met het Concertgebouworkest in het Amsterdamse Concertgebouw, waarvan de opnamen in 2013 niet alleen op cd verschenen, maar ook als een ‘app’, gevuld met bijzonder videomateriaal. En ook andere Nederlandse concertzalen en podia worden veelvuldig door Fink aangedaan. Ongetwijfeld zal Hard Believer, Finks zesde studioalbum, weer goed zijn voor een uitgebreide tournee, want het is van vertrouwde kwaliteit. Hoewel het album aanvangt met het opvallende, door blues beïnvloedde, titelnummer, is op Hard Believer veel bekends te horen. Zorgvuldig opgebouwde nummers, veelal met de akoestische gitaar als middelpunt, die wordt ondersteund door een subtiele elektronische productie, en dit keer ook de piano van Nederlander Ruben Hein. Fink vergelijkt in het boekje van Hard Believer het maken van een plaat met koken. De ingrediënten en de juiste dosering, de keuken, de presentatie van de maaltijd: alles speelt een rol voor het eindresultaat. Met die stelling in gedachten kan de enige conclusie zijn dat Hard Believer een smaakvolle plaat is geworden. Op de bonus-cd bij deze gelimiteerde editie vier tracks in een akoestische versie. (IV)