Een groep als The Black Keys wordt, vanwege een bezetting met slechts gitaar en drums, omschreven als ‘minimalistisch’, maar er is altijd een baas boven baas. Die baas luistert naar de naam Brushy One-String, de artiestennaam van Andrew Chin. Chin komt van het platteland van Jamaica en speelde van jongs af aan muziek. In een droom zag hij zichzelf spelen op een gitaar met één snaar. De volgende dag toog hij naar de stad en maakte daar naam als straatartiest. De Amerikaanse filmmaker Luciano Blotta nam een van zijn liedjes op in een documentaire over Jamaicaanse muziek, maar het clipje ging op YouTube een eigen leven leiden met dit debuutalbum als gevolg. Eén snaar is dat niet saai? Niet als je hoort wat Brushy allemaal toevoegt aan die ene snaar. Hij heeft een geweldige stem waarmee hij de blues kan zingen, kan croonen, rappen, loeien en soulvol uithalen. Brushy noemt soulman Teddy Pendergrass en mede-Jamaicaan Shabba Ranks als zijn grootste invloeden, maar Brushy One-String klinkt vooral als zichzelf. Horen is geloven. (PdK)