In 2012 verraste Ian Anderson vriend en vijand met een vervolg op Thick As A Brick, het klassieke progrock album van zijn band Jethro Tull uit 1972. Beide albums over de avonturen van de jonge dichter Gerald Bostock die dertig jaar later in de politiek blijkt beland, komen tot leven op het podium, gevangen op deze voorbeeldig registratie. In dezelfde samenstelling van instrumenten maar zonder een origineel lid van het oude Jethro Tull, worden beide suites achter elkaar gepeeld. Dit gebeurt met minutieuze precisie, alsof het om symfonische composities gaat. Anderson zelf, die de zeventig nadert, is in topvorm op dwarsfluit, akoestische gitaar en zang en wordt adequaat en onderhoudend bijgestaan door zanger en mimespeler Ryan O'Donnell. Thick As A Brick één en twee vormen samen een weergaloze en onnavolgbare progrockmarathon, niet gespeend van humor in onder andere een paar pauzefilmpjes waarin Anderson zich ook nog eens openbaart als volleerd komediant. (MR)