Amerikaan Joe Bonamassa behoort tot het schijnbaar uitstervende ras van virtuoos gierende bluesrockgitaristen. Een lijn die teruggaat tot Afro-Amerikaanse originelen als Albert King en BB King en via jaren zestig-innovators als Eric Clapton, Jimi Hendrix en Peter Green doorloopt naar Stevie Ray Vaughan en uiteindelijk uitkomt bij, eh...Joe Bonamassa. Al die gitaarhelden vindt je terug in zijn spel en muziek, ook op zijn elfde studioalbum Different Shades Of Blue. Bonamassa schreef ditmaal mee aan tien van de elf nummers, alleen het intro Hey Baby (New Rising Sun) is een cover (van Hendrix). Het opnieuw door Kevin Shirley geproduceerde Different Shades Of Blue is een goedgeluimd en energiek album waarop Bonamassa zijn onfeilbare speltechniek loslaat, maar waarbij de nadruk altijd ligt op de songs zelf. Blazers zorgen daarbij voor extra power en een soulvol randje. Ook als zanger klinkt Bonamassa krachtiger en zelfverzekerder dan ooit op dit sterke bluesrockalbum. (MR)