Hij mag dan al ruim 35 jaar in het vak zitten, John Mellencamp weet bij het uitbrengen van zijn 22ste album van geen ophouden. De Amerikaanse singer/songwriter gaat voor deze plaat een ambitieuze verbintenis aan met Republic Records – een contract voor het leven – en ondersteunt het geheel met een van zijn langste en zwaarste tournees tot nu toe. Er wordt dus heel wat van de zestiger verwacht. Hij is natuurlijk niet meer die vlotte jongen die in de jaren tachtig in zijn thuisland de ene na de andere hitsingle uitbracht, maar zoals het een goede singer/songwriter betaamt, rijpt hij als een dure fles wijn. Neem bijvoorbeeld zijn gebroken, knauwende stem. Omdat zijn liedjes steeds beschouwelijker worden – over de Amerikaanse samenleving, over het leven in het algemeen – geeft hem dit alleen maar meer autoriteit. De rustige rootsy begeleiding van zijn band sluit hier perfect bij aan. Het geluid is helemaal geënt op de stijl van T-Bone Burnett , de producer waar Mellencamp eerder mee werkte, maar die hij voor Plain Spoken niet meer nodig had. Nog een teken dat hij blijft groeien. (JE)