Rolando Villazón is niet alleen als zanger actief in deze voorstelling van L’Elisir d’Amore, hij is ook de regisseur. Zoals te verwachten valt van een persoonlijkheid als Villazón, benadert hij de opera op originele maar muzikale wijze. Zijn L’Elisir speelt zich af op een filmset. Adina, Belcore en Dulcamara zijn allemaal acteurs die meespelen in een western. Nemorino is een lokale figurant die geen onderscheid kan maken tussen fictie en werkelijkheid waardoor hij steeds, onbedoeld, de opnamen saboteert. De voorstelling is dus zeker niet traditioneel te noemen, maar omdat Villazón bij zijn regieaanwijzingen dicht bij de muziek blijft, is er gelukkig geen moment sprake van vervreemding. Filmliefhebbers zullen het druk hebben met alle verwijzingen: Charlie Chaplin, The Party, The Pink Panther… De zangers hebben zichtbaar plezier in alle kolder. Bovendien hebben de personages meer diepgang gekregen. Met zangers als Miah Persson, Ildebrando d’Arcangelo en Villazón ligt het niveau van de vocale uitvoering hoog, dus het is geen wonder dat het publiek in Baden-Baden dolenthousiast werd. (CP)