Deze cd bevat de eerste opname sinds zo’n vijftien jaar van een van Zimmermans bekendste en aantrekkelijkste orkestwerken, Photoptosis. Hetzelfde geldt voor Alagoana en het bijzondere Stille und Umkehr, dat helaas maar weinig te horen is. Alleen al daarom is deze cd meer dan welkom, want Zimmermanns muziek is altijd een meeslepende uitnodiging om verder te luisteren dan je neus lang is – ook voor hen die 20e eeuwse muziek liefst vermijden. Het genoemde Photoptosis is daar een uitstekend voorbeeld van: deze prelude voor groot orkest blijft ruim een kwartier lang uiterst spannend. Een stoomwals van orkestklank, die onverbiddelijk voortgaat. Heel anders is het haast modern-meditatieve Stille und Umkehr uit 1970. Dit is een van de laatste werken die Zimmermann voltooide, en dat hoor je er aan af. Ook hier onverbiddelijkheid, maar dan in de verstilling. Belangrijke muziek, uitstekend uitgevoerd. (TC)