Summary: Ethische competentie van politieambtenaren is cruciaal, onder meer omwille van de legitimiteit van de politie. Ethische competentie verwijst naar clusters van specifieke kennis, vaardigheden en attitudes die zijn samengebracht in een matrix met twee dimensies. In totaal worden twaalf cellen onderscheiden: een ambitieus geheel van kenmerken waar de meeste nieuwe politieambtenaren onvoldoende over beschikken. De selectieprocedure kan hierop focussen, maar hoe goed dat ook gebeurt, de politieopleiding moet nog steeds een socialiserende rol spelen in ethische competentieontwikkeling. Politieambtenaren moeten immers vertrouwd geraken met hun nieuwe werkomgeving en bevoegdheden, en leren omgaan met de morele dilemma's die daaruit voortvloeien. Aan de hand van een mixed methods longitudinaal onderzoek bij een cohorte aspirant inspecteurs van politie, probeert dit boek inzicht te krijgen in de impact van het socialisatieproces op hun ethische competentie tijdens drie socialisatiefasen: de theoretische opleiding op de politieschool, de stageperiode in een lokale politiezone en het eerste jaar ervaring in een politiedienst. Annelies De Schrijver (1986) studeerde criminologie aan de UGent en behaalde eveneens een master na master in Quantitative Analysis for the Social Sciences aan de HUB. Terwijl ze werkzaam was aan het Leuvens Instituut voor Criminologie (KU Leuven) behaalde ze haar doctoraat