Met hun doorbraaksingle Leader Of Men (2000) presenteerde Nickelback zich als een opvolger van grungebands als Alice In Chains en Stone Temple Pilots. In de jaren die volgden, gooide de Canadese rockgroep het over een andere boeg. Hun songs voldeden steeds meer aan de wetten van de popmuziek en waren nog hitgevoeliger dan die van Bon Jovi of Live, om slechts twee vergelijkbare bands te noemen. Veel rockpuristen haalden hun neus op voor de band, maar miljoenen mensen kochten platen als All The Right Reasons (2005) en Dark Horse (2008). Achtste album No Fixed Adress legt het geheim van Nickelback misschien wel het beste bloot. Het hardrockgevoel wordt nooit in de steek gelaten, al sijpelen er beproefde concepten uit andere genres door de nummers. Zo is vrijwel elke track gebaseerd op een ritmische groove en worden veel uitschreeuwen van zanger Chad Kroeger herhaald door een vervormde echo. De funkpop van Maroon 5 is soms erg dichtbij. Meetikken en meehummen is geen vrijwillige optie; het gebeurt gewoon. Nickelback blijft altijd de rock trouw, maar is bovenal een slimme popband. (JE)