Je kunt het er niet aan af horen, maar het derde album van Handsome Poets is gemaakt met een andere bezetting dan Sky On Fire uit 2012. Aan het succesvolle tweede schijfje van de rockgroep uit Gouda ging ook al een ingrijpende personeelswisseling vooraf. Handsome Poets heeft dus niet zo veel geluk in het varen van een stabiele koers. Gelukkig lukt het de band wel voor de derde maal met een goed popalbum te komen. Wat dat betreft verandert er weinig. De albumtitel is goed gekozen, want vrijwel alle rockbands die een groot publiek willen aanspreken klinken in 2015 zo. De stuwende basdrum en de betekenisloze ohh- of aaah-refreinen; je hoort het bij Coldplay, Mumford & Sons en vele andere bands. Het is aan de opvallende synthesizers van Nils Davidse te danken dat de band ook eigenzinnig klinkt. Ook wordt het songmateriaal op het einde van deze cd steeds ingetogener, waarbij zanger Tim van Esch veel beter tot zijn recht komt. Genoeg op 2015 aan te merken dus, maar met de meeklap- en meezingfactor zit het wel goed. (JE)