De Britse gitarist en singer/songwriter Mark Knopfler was er nooit de man naar om frontman te zijn van een mega-band. Toch groeide zijn Dire Straits met hun ingetogen DDD-softpop uit tot een van de grootste bands van de jaren tachtig en gingen er van het album Brothers In Arms (1985) een slordige dertig miljoen over de toonbank. Dat leverde voor Knopfler meer dan genoeg reserves op om de rest van zijn carrière te doen waar hij zin in heeft. En dat doet hij ook, zoals op Tracker. Dit is opnieuw een introspectief album vol kleine en droog opgenomen songs. Er klinkt folk in door, maar ook country en Keltische muziek en het doet als geheel vooral aangenaam en sympathiek aan. Als gitarist profileert hij zich nergens uitgesproken, liever zingt hij licht prevelend over vervlogen dagen. Op zijn best doet Tracker soms denken aan het nog ruw klinkende debuutalbum van Dire Straits, maar de in zichzelf gekeerde Knopfler weet niet meer een heel album te boeien. (MR)