In 1973 werd de carrière van componist en Guus Janssen gelanceerd met het orkestwerk Gieter. 'Muziek van lome lafheid', zo oordeelde een krant toen. De documentaire bij deze uitgave laat grappige archiefbeelden zien van diep gefrustreerde orkestleden, klagend over slapeloosheid en impotentie. Gieter ging daarmee af als een gieter, maar Janssens carrière als componist werd erdoor gelanceerd. Het was een opmerkelijke start, aangezien de wereld van Guus Janssen tamelijk nuchter overkomt. Kijk maar naar de titels van zijn composities: gieter, streepjes, dik en dun, wandelweer, toestand, de zaterdageditie, en zo gaat het maar door. Het is al net zo no-nonsense als het landschap beneden Alkmaar waar de gebroeders Guus en Wim Janssen als dokterszoontjes opgroeiden. Guus werd jazzpianist en componist. Wim werd drummer en schilder. Ondanks alle nuchterheid is Guus Janssens muziek beslist niet onbewogen. Sterker nog: beweging is wat hem beweegt en ontroert. Wat dat betreft is De Buitenbocht een schitterende documentaire over wat er in het hoofd van deze componist omgaat. (HJ)