Ze omschrijven zichzelf als ‘NYCs favorite rock n roll hard workin band’ en die vlag dekt de lading uitstekend. Dirty Fences speelt hun rockliedjes met het voet op het gaspedaal en zijn opgegroeid met alle fantastische rockgroepen die The Big Apple de afgelopen decennia uitspuwde. Vooral Johnny Thunders en de Ramones klinken door in hun gruizige grotestadsrock, maar even goed The Strokes of de glamrock van Kiss (vooral in de aanstekelijke single Judy Don’t Go). Het gebrek aan originaliteit compenseert het kwartet (waarvan drie bandleden de voornaam Max hebben) met inzet en humor. De groep is constant op tournee en dit plaatje van krap een half uur is natuurlijk een mooi excuus om nog meer te spelen. Mis ze niet als dit viertal zich in het zweet werkt. Dirty Fenches klinkt als de ideale band om te bekijken in een of ander krap zweethol met een koud biertje in de knuist. (PdK)