Er zijn twee soorten mensen op de wereld: mensen die enthousiast worden van een beschrijving als 'multi-dimensional, polyrhythmic gangster shit' en mensen die denken 'wat een gedoe, laat maar zitten'. Bovenstaande zin komt van de site van de Australische future soulgroep Hiatus Kaiyote en zegt eigenlijk alles. Je kunt niet een beetje van hun multidimensionale en polyritmische muziek houden. Of je vindt het verschrikkelijk gaaf of je vindt het gewoon verschrikkelijk. Bijzonder is het sowieso. Zangeres Nai Palm heeft een stem die niet onderdoet voor die van de grote soulzangeressen van onze wereld. Haar mooie zang wordt echter heftig aangevallen door de rest van de band in onstuimige liedjes die continu om aandacht vragen. Dat is soms best vermoeiend. Voornamelijk het vingervlugge spel van toetsenist Simon Mavin en de drukke drums van Perrin Moss werken op de zenuwen. Veel mensen zullen geen zin hebben om Hiatus Kaiyote te doorgronden. Luisteraars die van een uitdaging houden, moeten Choose Your Weapon zeker een kans geven. (JE)