Als de Italiaanse zanger Mario Biondi nog iets lager gaat zingen komt hij in de buurt van de diepe basstem van Barry White . Vooralsnog stopt de vergelijking bij het iets minder zware geluid van Lou Rawls . Evenals Rawls begon Biondi als jazzzanger, maar breidt hij zijn repertoire met Beyond uit naar soul met een lichte funky inslag en uitstapjes naar disco. De kans is groot dat de jazzliefhebbers onder zijn fans van het eerste uur af zullen haken door het popkarakter van zijn nieuwe repertoire. Wellicht zoekt Bondi een breder publiek. Beyond bevat namelijk een verzameling zeer makkelijk klinkende soul bestemd voor een vluchtig verblijf in de top-40. Wie echter puur voor Biondi’s stem gaat, wordt echter niet teleurgesteld, want die staat zoals altijd als een huis. Zijn diepe bas knalt de speakers uit. Hard en harder zijn hier de sleutelwoorden. Niets op tegen, maar iets meer nuance in composities en stemdynamiek had geen kwaad gekund. (AD)